ته شهريور هميشه زمان اعلام نتيجه هاست.نميدانم بر چه اساسي گفته اند چوچه هارا آخر پاييز ميشمارند.براي من شهريور اين چند سال اخير هميشه همرا بوده با اعلام نتايج دانشگاه ها، كه البته هيچ تغييري هم در زندگيم ايجاد نكرده.سه ساليست كه دست كم در اين نتيچه ها پذيرفته ميشوم و در عين واقع از ثبت نام سر باز ميزنم.
امسال اما خانواده تمام قد جلويم ايستاد كه بالخره يكي را انتخاب كنم ، و من هم زير بار نرفتم كه نرفتم
كه انگار ادامه تحصيل تنها راه ادامه زندگيست.كه مثلا تمام فاميل كه فوق ليسانس و دكتري گرفته اند كجاي زندگي را گرفته اند كه مثلا من با ليسانس خشك و خالي نگرفته ام .پايم را كرده ام توي يه كفش كه تا 26 سالگي روي خط سير شما روزگار گذرانده ام و از اين پس ميخواهم هماني باشم كه ميخواهم . كه هستم ..باشد كه رستگار شوم
